Als je in de buurt van de kust woont of er vaak in de zomermaanden komt, ben je ongetwijfeld al bekend met de vogels die zeemeeuwen worden genoemd. Op het moment dat je een stuk van je trechtercake laat vallen, zijn drie van deze vogels naar beneden gedoken om het op te eten, soms zo snel dat je je afvraagt of de trechtercake wel de tijd heeft gehad om de grond te raken. Met hun aanpassingsvermogen aan de nieuwe omgeving die in de loop van duizenden jaren van menselijke ontwikkeling is ontstaan, hebben deze vogels hun gedrag met ons mee veranderd en gedijen ze tot op de dag van vandaag, vaak tot ergernis van de lokale ondernemers en inwoners van steden die geprobeerd om ze weg te houden. Waarom slagen deze vogels er vooral in om zich zo goed aan te passen en met ons mee te veranderen, en hoe komt het dat ze schijnbaar de dominante soort zijn van de kust- of waterkantomgevingen in bijna elke regio? Meeuwen, of zeemeeuwen, zijn een vogelsoort die vaak voorkomt in kustgebieden, maar sommige komen ook voor in de centrale regio’s van continenten, en bepaalde soorten maken zelfs geen enkele bezoek aan een kust. De Ringsnavelmeeuw is de belangrijkste meeuwensoort die je buiten de kustgebieden kunt vinden, maar zelfs Zilvermeeuwen, de belangrijkste soorten die aan de kust worden aangetroffen, trekken voor het broedseizoen en de winter zelf naar het binnenland. Meeuwen zijn meestal middelgrote tot grote vogels. Meeuwen voeden zich voornamelijk met dode vissen en ander zeeleven; ze eten ook veel soorten insecten en schaaldieren. Hoewel dit hun natuurlijke voedselbron is, zijn het verzamelaars en alleseters, die alles eten wat ze vinden. Ze richten zich steeds meer op ons afval als voedselbron, waardoor ze zich verder van hun natuurlijke omgeving kunnen begeven. We zijn waarschijnlijk meer bezorgd over het feit dat ze ons afval opeten dan de zeemeeuwen zelf, omdat ze alles kunnen uitspugen wat ze niet goed kunnen verteren. Ze scheppen gewoon alles wat ze kunnen in hun snavels en kijken wat er blijft plakken. Dit kan dan weer achter worden gelaten in de dakgoot, we raden dus ook aan om een dakgootborstel kopen te overwegen. Een ander voorbeeld van hun fantastische aanpassingsvermogen is hun toenemend aantal bij de grote meren. Op een gegeven moment concurreerden ze met andere watervogels om hulpbronnen in de buurt van de grote meren, zoals elke andere soort, dus hoe komt het dat ze van zo’n zeldzaam gezicht zijn uitgegroeid tot de meest dominante vogelsoort in alle grote meren in de afgelopen 100 jaar? Ze pasten zich aan aan de omgeving die we creëerden, aten vis die een invasieve soort werd voor de grote meren van de visteelt, aten de insecten die uit de geploegde gewassen van de nabijgelegen landbouwgrond kwamen en woonden op de talrijke stortplaatsen die de groeiende soorten ondersteunen. Helaas zal het aanpassingsvermogen van deze vogels hen op de lange termijn schaden als we onze plastic consumptie niet onder controle krijgen. Studies hebben aangetoond dat ongeveer 90% van de zeevogels plastic in hun maag heeft, en er zijn ook veel andere gevaarlijke materialen zoals glas, metaal en piepschuim gevonden. Het feit dat ze oneetbaar materiaal uitspugen en dat wetenschappers nog steeds dit niveau van plastic bij vogels hebben gevonden, is een gevaarlijk teken voor hoe plastic andere soorten beïnvloedt die niet dezelfde aanpassingen hebben als meeuwen.
|
https://www.zonnepanelenvogelvrij.nl/ |